Zapora w Myczkowcach

Zapora w Myczkowcach to jeden z najbardziej imponujących obiektów inżynierii wodnej w Polsce. Jest to nie tylko imponująca budowla, ale również ważny element infrastruktury wodnej regionu. Postaram się przybliżyć Wam historię zapory w Myczkowcach oraz jej funkcje. Dowiecie się też parę ciekawostek związanych z tym miejscem.

Zapora wodna w Myczkowcach.

Zapora w Myczkowcach jest jedną z dwóch zapór na bieszczadzkim odcinku Sanu, należących do Zespołu Elektrowni Wodnych Solina-Myczkowce. To miejsce, które powstało dzięki spiętrzeniu wód, tworząc około 2 km² powierzchni wodnej. Głębokość tutaj wynosi od 5 do 15 metrów a pojemności ma 11 milionów m³. Jezioro otaczają imponujące stoki górskie Kozińca, Grodziska i Berda. Jest to także prawdziwy raj dla kajakarzy i wędkarzy.

Zapora w Myczkowcach jest imponującą konstrukcją o długości 386 m i szerokości korony 9 m. Jest popularną atrakcją turystyczną, chociaż nie przyciąga tak wielu odwiedzających jak jej siostra w Solinie. Można do niej dotrzeć z Leska zielonym szlakiem, podziwiając po drodze elektrownię wodną w Zwierzyńcu.

Historia powstania zapory w Myczkowcach.

Zapora wodna w Myczkowcach to starsza siostra zapory w Solinie. Została zbudowana w latach 1955-1960 według projektu prof. Karola Pomianowskiego, który wcześniej zainicjował budowę zapory na Dunajcu w Rożnowie. Prace na Sanie ruszyły niedługo po opracowaniu koncepcji w 1921 r. Jednak zostały przerwane z powodu kryzysu gospodarczego w 1925 r. Dopiero w latach 1956-1960 zakończono budowę elektrowni i podwyższono zaporę, która została uruchomiona w 1961 roku. Podczas prac archeologicznych natrafiono nawet na ślady osadnictwa średniowiecznego.

Zapora ziemna, tworząca Jezioro Myczkowskie, ma imponujące rozmiary:

• długość 386 metrów,
• szerokość korony 9 metrów,
• maksymalna szerokość w podstawie 108 metrów,
• wysokość 17,5 metra.

Warto wybrać się na „Koziniec”, skąd rozciąga się niesamowita panorama na jeziora Myczkowieckie i Solińskie. Można również odbyć spacer szlakiem „Niebieska Łezka” o długości około 5 kilometrów wokół jeziora.

Zapora w Myczkowcach to imponująca konstrukcja, której głównym elementem jest betonowy jaz zaporowy o długości ponad 300 metrów. Zbiornik retencyjny powstały za zapora ma powierzchnię ponad 24 km² i pojemność około 57 mln m³ wody. To ogromne wsparcie dla doliny Sanu, zwłaszcza w okresie suszy, kiedy zbiornik zapewnia stały dopływ wody do rzeki.

Na prawym brzegu Sanu, niedaleko Jeziora Myczkowieckiego, znajduje się wieś Myczkowce. Jest to jedna z najstarszych miejscowości w Bieszczadach, założona w 1376 roku. To miejsce ma wiele do zaoferowania turystom, m.in. stadninę koni, ośrodki wypoczynkowe, domki wczasowe, gospodarstwa agroturystyczne i wypożyczalnie sprzętu pływającego.

Ciekawostki związane z zaporą w Myczkowcach.

Na terenie zapory znajduje się punkt widokowy, z którego można podziwiać malownicze okolice oraz liczące już ponad 60 lat budowle wodne. Wokół zapory rozciąga się rezerwat przyrody, gdzie można spotkać liczne gatunki roślin i zwierząt. Dla miłośników przyrody, sportów wodnych oraz architektury zapora w Myczkowcach będzie niezapomnianym miejscem, które pozostanie na długo w pamięci.

Zapora Myczkowska zaprojektowana jest na 100 lat a zbiornik może ulec zamuleniu.

Przy budowie wykorzystano naturalne ukształtowanie terenu, tworząc tunel o długości 700 m pod górą Grodzisko, który umożliwia przepływ wody na turbiny o mocy 8,3 MW. Dzięki temu San na zwierzyńskim zakolu ma spokojny charakter, stąd też określenie „martwy San”.

Jest ona często pomijana na rzecz bardziej znanej i większej zapory w sąsiedniej Solinie. Jednak to właśnie tutaj rozpoczęła się historia wykorzystania potencjału wód Sanu do produkcji elektrycznej.

Ta zapora wodna ma już 62 lata i odgrywa kluczową rolę w krajowym systemie elektroenergetycznym. Położona w miejscowości Myczkowce, wokół wzgórza Grodzisko.

Zapora w Myczkowcach jest ziemną tamą wodną.

Podczas budowy zapory natrafiono na liczne pozostałości osadnictwa średniowiecznego, co otworzyło nowe możliwości dla archeologów i badaczy historii. Badania nad tymi odkryciami rozpoczęto w 2017 roku, co pozwoliło na lepsze zrozumienie historii tego regionu.

Zapora jest ziemną tamą wodną z rdzeniem iłowo-betonowym o długości około 460 metrów.

Jezioro Myczkowskie ma powierzchnię około 2 km kw. Jego długość to około 6 kilometrów a pojemność wynosi 11 mln m sześc. Jezioro jest otoczone stokami Kozińca (524 m n.p.m.), Grodziska (556 m n.p.m) i Berda (577 m n.p.m).

Zalew Myczkowiecki określany jest jako raj dla kajakarzy i wędkarzy, a okoliczne szlaki spacerowe oferują piękne widoki i możliwość obserwacji lokalnej fauny, w tym orlika krzykliwego w rezerwacie „Przełom Sanu pod Grodziskiem”.

Zapora wodna w Myczkowcach to więc nie tylko obiekt historyczny i energetyczny, ale także miejsce, które warto odwiedzić podczas wypoczynku w Bieszczadach. Dzięki jej obecności turystom dostępne są liczne atrakcje i możliwości aktywnego spędzania czasu na łonie natury.

Co znajdziemy w sąsiedztwie zapory?

Otoczenie jeziora Myczkowieckiego to także doskonała okazja do aktywnego wypoczynku na łonie natury. Niebieski szlak spacerowy „Niebieska Łezka” prowadzi wokół jeziora i ma około 5 km długości, oferując możliwość podziwiania pięknych krajobrazów i odpoczynku od miejskiego zgiełku.

Obszar wokół zapory jest bogaty w tereny chronionego krajobrazu, takie jak rezerwat „Nad Jeziorem Myczkowieckim” z unikatowymi wychodniami skalnymi czy rezerwat „Przełom Sanu pod Grodziskiem”, gdzie można obserwować rzadkie gatunki fauny, takie jak orlik krzykliwy.

Rezerwat „Koziniec” z kolei oferuje widoki na jezioro Myczkowieckie oraz jezioro Solińskie, zachęcając turystów do odkrywania piękna tego regionu. Dzięki takim inwestycjom jak zapora w Myczkowcach, Polska może cieszyć się nie tylko efektywnym wykorzystaniem zasobów naturalnych, ale także promowaniem turystyki ekologicznej i ochrony dziedzictwa kulturowego.

Dlaczego warto odwiedzić zaporę w Myczkowcach ?

Mimo że zapora w Myczkowcach nie cieszy się taką popularnością jak ta w Solinie, to zdecydowanie warto ją odwiedzić. Poznać fascynującą historię oraz techniczne rozwiązania, które sprawiają, że ta mało znana konstrukcja jest równie imponująca co jej bardziej rozpoznawalna siostra.

Zapora w Myczkowcach to nie tylko techniczne osiągnięcie, ale również przykład harmonijnego współistnienia człowieka z przyrodą. Dzięki odpowiedniemu zaprojektowaniu i konserwacji, zapora nie szkodzi otaczającym ją ekosystemom, a wręcz przeciwnie – wspiera ich rozwój. Wody spiętrzone przez zaporę tworzą zbiornik retencyjny, który pełni funkcję siedliska dla wielu gatunków roślin i zwierząt. Dodatkowo, elektrownia wodna wykorzystuje naturalne siły rzeki, co minimalizuje emisję gazów cieplarnianych i korzystnie wpływa na środowisko.

Zapora w Myczkowcach to również ważne miejsce dla turystyki. Dzięki malowniczemu położeniu wśród gór i lasów, oraz licznych atrakcjach turystycznych w okolicy, zapora przyciąga co roku tysiące odwiedzających. Zwiedzający mogą podziwiać imponującą budowlę i spacerować po malowniczych ścieżkach wokół zbiornika.

Zbiornik wodny w Myczkowcach jest tzw. „zbiornikiem wyrównania dobowego” dla zbiornika w Solinie. Przepompowuje się z niego do leżącego za zaporą solińską jeziora nadmiar wód, które w godzinach szczytu poruszają turbiny hydroelektrowni w Solinie. Stąd też malowniczy myczkowiecki akwen, w którym przeglądają się zbocza Grodziska i Berda z jednej strony, zaś Kozińca z drugiej, ma dość duże wahania lustra wody, co dokładnie widać na jego stromych, ukształtowanych miejscami w fantastyczne kształty brzegach.

Ścieżka Niebieska Łezka.

Chciałabym przedstawić Wam również trasę spacerową, która na pewno przypadnie do gustu miłośnikom pieszych wędrówek po Beskidach. Ścieżka „Niebieska Łezka” jest oznaczona niebieskimi znakami i zabierze Was w pięciogodzinną podróż wokół urokliwego Jeziora Myczkowieckiego.

To idealna trasa zarówno dla początkujących, jak i bardziej doświadczonych turystów, dzięki swojemu średniemu poziomowi trudności. Start i meta znajdują się obok przystanku PKS w centrum Soliny. Podążając szosą w dół, skręcimy w lewo na asfaltową drogę prowadzącą do zabudowań mieszkalnych w Solinie. Widoki na Jezioro Myczkowieckie, Bóbrkę i Koziniec z nieczynnym kamieniołomem na zboczu będą nas towarzyszyć przez całą wędrówkę.

Na trasie mijamy między innymi malowniczy kościółek w Solinie-Zabrodziu oraz przysiółek Zasań. Mamy okazję przejść przez las i stanice ZHP „Berdo”, a następnie dotrzeć do Myczkowców, skąd roztacza się przepiękny widok na jezioro i dolinę Sanu. Spacer przez bukowy las w górę na grań Kozińca zapewni nam niezapomniane widoki na okolicę.

Zakończenie spaceru to powrót do Soliny, podczas którego mijamy wiele historycznych miejsc, takich jak obelisk upamiętniający Józefa Blizińskiego czy ruiny nieczynnego kamieniołomu. Przechodząc przez miasteczko Bóbrka i wznosząc się na widokowe stoki Żukowca, możemy zobaczyć żelbetowy obelisk komunistycznej władzy. Po pięknym, pełnym wrażeń spacerze powrót do Soliny na zasłużony odpoczynek będzie idealnym zakończeniem dnia.

Ścieżka spacerowa „Niebieska Łezka” to doskonała propozycja dla wszystkich miłośników natury i spacerów. Dzięki niej możemy odpocząć od codziennych zmartwień, cieszyć się pięknymi widokami oraz złapać oddech wśród nieskażonej przyrody Bieszczadów. Zapraszam serdecznie do odkrywania uroków tej wspaniałej trasy!

Walory wędkarskie okolicy.

Chciałabym także podzielić się z Wami informacją o dostępnych miejscach do wędkowania w okolicach Soliny i Myczkowiec. Woda górska rozciąga się od mostu w Solinie aż do końca miejscowości Bóbrka, a następnie zmienia się w wodę nizinną do 50 m przed zaporą w Myczkowcach.

Na tych terenach można spotkać różne gatunki ryb, takie jak pstrąg, troć, lipień, szczupak, okoń, płoć, leszcz i wiele innych. Zdarzają się tutaj naprawdę imponujące okazy, jak szczupaki ponad 70 cm czy pstrągi i trocie powyżej 50 cm.

Warto podkreślić, że jezioro jest zbiornikiem retencyjnym, co sprawia, że poziom wody często się zmienia i może to utrudniać zasiadki stacjonarne. Miejscówek z brzegu praktycznie nie ma, jednak możliwe jest łowienie z środków pływających.

Jeśli chodzi o metodę połowu, na tym obszarze sprawdzą się zarówno mucha, guma, jak i blaszka. Warto zaznaczyć, że na górskim odcinku zbiornika Myczkowce wymiar ochronny dla pstrągów potokowych wynosi 40 cm, a stosowane są haki bezzadziorowe.

Mając na uwadze te informacje, można spokojnie planować wędkarskie wypady w okolicach Soliny i Myczkowiec i cieszyć się piękną przyrodą oraz bogactwem rybnych łowów.

Inne atrakcje w Solinie i po sąsiedzku.

• Rejs statkiem po Jeziorze Solińskim
• Kolejka gondolowa w Solinie
• Zwiedzanie wnętrza Zapory w Solinie
• Zwiedzanie Zapory w Myczkowcach
• Drezyny rowerowe w Uhercach Mineralnych.
• Punkt widokowy Jawor
• Bieszczadzka Kolejka Leśna
• Serce Bieszczad i jego romantyczna historia
• Siekierezada w Cisnej
• Szlaki turystyczne w Bieszczadach.
• Żubry w Mucznem
• Torfowiska w Tarnawie
• Muzeum Przyrodnicze Bieszczadzkiego Parku Narodowego